Poeta/ka w Zonie

[Kudkudak]

Za ten post Kudkudak otrzymał następujące punkty reputacji:

Voldi, Spadnięty, Fender.

[Voldi]

Za ten post Voldi otrzymał następujące punkty reputacji:

Kudkudak.

[Kudkudak]

Re: Poeta/ka w Zonie

przez Kudkudak w 04 Lut 2013, 17:53

Oto moje kolejne trzy totalnie amatorskie utwory, które powstawały na przestrzeni dziejów ;p Tak jak w pierwszym przypadku, proszę o konstruktywną opinię.

Utwór pierwszy, Bitwa

:

Kruki zaczęły już unosić się nad niebem
Padlinożercy wiedzą już co nadejdzie
Wszyscy tutaj pałają wielkim gniewem
Od strony zabudowań ostrzał będzie
Wszyscy już szykują broń i amunicję
Wolność i Powinność - dwa gniewne narody
Te dwie nacje o swój byt walczą
Nad połaciem, co się Zoną zowie...
Wolność! zieloni i weseli ludzie
Piją i palą, umiaru nie znają
Anarchia - tak im powiesz
Niestety, na tym polega wolność...
To nie spodobało się Powinności
Silni i krzepcy, panowie wojacy
Powinność nie działa dla zysku
- działa dla ludzi,
Chroni ich przed czym nie mogą
Przed Zoną
Psy poczęły wyć, koty nastroszyły ogony
Pierwsze strzały oddała Powinność
Łuski poleciały, trupem zapachniało
Krew na ścianach, zapach palonej skóry
Granaty, ogień i pożoga, wszędzie wybuchy
Wolność kontratakuje, snajperzy na dachach
Opuszczonych monolitów ściągają trepów
Powinność traci swych ludzi,
tworzą się łachy trupów
Wolność także straciła wiele dusz
W końcu nadchodzi ostatnia chwila
I wszyscy uciekli, ci, co pozostali...
Przed Zoną
Bo oto emisja nadciąga, wielki kataklizm
Niebo się otworzyło, wypluło smugi ognia
Wszystko się zapaliło! Nie, to tylko
Jaskrawe światło...
Inni muszą umierać, by ktoś mógł żyć...

Oczywiście proszę zgłaszać uwagi dotyczące błędów itd.

Utwór drugi, Emisja

:

Utwór powstał podczas pisania pierwszego - coś natchnęło mnie do bardzo krótkiego zobrazowania emisji. Brzmi trochę jak kazanie pani Żarko, ale mniejsza z tym

Jest taki czas, gdy natura się gniewa
Pokazuje szpony i prawdziwy zew
Zabija i miażdży, niszczy i rujnuje
Niebo staje się krwiste i czerwone
Wrota piekieł otwierają się,
A stamtąd wychodzą demony zniszczenia
Wielka katastrofa dla małego
Poletka stalkerów - gdzie oni mają się ukryć?
Przed naturą nie uciekniesz, możesz tylko
Przedłużyć czas życie o cenne sekundy
Bo śmierć jest nieunikniona...
Ale emisja także rodzi - może i to
Bękarty z piekła rodem, może i to
Powykręcane kreatury, ale jest to
Nowe życie.

Utwór trzeci, Prypeć

:

Było kiedyś takie miasteczko,
Pełne życia i zabawy,
Wszyscy żyli tutaj spokojnie,
Zakładali swoje rodziny, domy...

Wszystko się zmieniło po pewnym incydencie,
Gdy nastąpiła awaria w reaktorze,
Elektrownia wybuchła
Niszcząc szczęście tutejszych ludzi...

Dziś są to opuszczone grobowce,
Pełne pozostałości po dawnym życiu,
Drzewa utraciły swój kolor,
trawa powoli usycha...

Dziś pałęta się tutaj tylko wiatr,
W nadziei szuka jakiegoś malutkiego
Kiełka życia, zalążka
Nowej epoki...

Prypeć - rzeka, całkiem dumna,
Dzisiaj skład na śmieci
Zamiast ryb pralki i lodówki,
Prypeć zasypana, paradoks...

Maski gazowe w składach,
pozostałość po człowieku
Gotowe do użytku,
Tylko używających brak...

Miasto Śmierci, rzekłbyś.
Tak...

Kilka słów od autora:

:

1.

Wolność!

Wykrzyknik użyłem specjalnie jako środek oznaczający głośniejszą wymowę wyrazu.

2.W pierwszym wierszu nie mogłem się zdecydować, czy robić rymowany, czy nie, tak więc...początek jest trochę niedopracowany.

3.Nie mam pojęcia co ja tak z tą śmiercią, muszę oś ze sobą zrobić. Następny wiersz będzie o kontrolerze i artefakcie, bez śmierci(raczej ;P). O ile te się spodobają, bo nie ma sensu robić czegoś, jak nie potrafię

Zapraszam do komentowania, oceniania i pisania własnych amatorskich utworów, które zapewne będą lepsze od moich

Pozdrawiam.

[Fender]

Za ten post Fender otrzymał następujące punkty reputacji:

Kudkudak.

[Kudkudak]

Re: Poeta/ka w Zonie

przez Kudkudak w 11 Lut 2013, 18:23

Dziękuję za krytykę, postaram się to jakoś rozważyć. Akuratnie mam pod ręką Mickiewicza, może coś z tego wyniknie...mimo tego to nadal pierwsze zaczątki, więc muszę długo nad tym posiedzieć. Co do przepalania się utworu, to masz...rację. Tak, pisząc to mam jakiś pomysł, ale potem jakoś mi zanika i zastępuję to banalnymi cytatami. Postaram się to jakoś zmienić.

PS. poprawiłem na kły

[Voldi]

Re: Poeta/ka w Zonie

przez Voldi w 11 Lut 2013, 19:53

Krótka pieśń stalkerska do śpiewania przy ognisku (i nie tylko). Na melodię Katiuszy

Powstawały nowe anomalie
Mutantów biliśmy bez liku
Nadciągała kolejna emisja
Na ogromny teren jak ze snu

Nadciągała, wszystko rozwalała
Cokolwiek na drodze jej stało
Myśmy się ciągle ukrywać musieli
By nie zginąć jak ostatnich stu

Ale my się Zonie nie poddamy
Zabierzemy to co z niej cenne
Te tak zwane piękne artefakty
Te mające przedziwne moce

Dzisiaj znowu tu razem siedzimy
I pijemy flaszkę jak kiedyś
Daj nam, Boże byśmy tu wrócili
By nie było pogrzebania znów

Powstało na szybko, nuda w szkole to wspaniały czynnik twórczy

Kud, nie obrazisz się, że postuję w Twoim temacie, nie?

[Kudkudak]

Re: Poeta/ka w Zonie

przez Kudkudak w 11 Lut 2013, 20:13

Nie, ja nawet zachęcam do takich wpisów, nie będę sam

Co do utworu to brzmi jak jakaś poważna pieśń. Przypomina mi to stalkerski hymn. Może ta oda znajdzie jakieś zastosowanie w szeregach samotników

[Voldi]

Re: Poeta/ka w Zonie

przez Voldi w 11 Lut 2013, 20:53

Można któregoś z utalentowanych kolegów poprosić do nagrania tego wraz z gitarą, ew. przetłumaczyć na rosyjski i dorzucić do jakiegoś moda

[Kudkudak]

Re: Poeta/ka w Zonie

przez Kudkudak w 11 Lut 2013, 21:05

Właśnie o to mi chodzi, ale nasi utalentowani koledzy albo robią coś ważnego, albo nas zbyją, albo produkują LA Chociaż może ktoś się znajdzie