Weak Flesh napisał(a):je¿eli kradzie¿ bêdziemy bardziej liberalnie rozumieæ jako pozbawienie kogo¶ zysku który kto¶ móg³ osi±gn±æ, to ¶ci±gniêcie gry i kupienie jej w sklepie za 2 tygodnie absolutnie pod kradzie¿ nie podpada. Nie wiem sk±d ta nagonka na ludzi którzy ¶ci±gnêli a i tak kupi±, zamiast na paso¿ytów którzy nie wydadz± ani z³otówki. Bo chyba jest miêdzy nimi ma³a ró¿nica.
widze ze nie masz w ogole pojecia o prawie - czas Cie oswiecic (jak i wielu Tobie podobnych forumowiczow ktorzy nie uwazaja sciagania za kradziez):
"piractwo komputerowe" jest niczym innym jak charakterystyczna ze wzglêdu na specyfike programu komputerowego kradzieza. Odpowiedzialnosc za tego typu czyn przewiduje art. 278 par. 1kk, ktory mowi: "Kto zabiera w celu przywlaszczenia cudza rzecz ruchoma podlega karze pozbawienia wolnosci od 3 miesiêcy do 5 lat". A w odniesieniu do programu komputerowego par. 2 tegoz art. stwierdza: "Tej samej karze podlega, kto bez zgody osoby uprawnionej uzyskuje cudzy program komputerowy w celu osi±gniecia korzysci maj±tkowej".
Korzyscia majatkowa w przypadku kopiowania i sprzedazy "pirackiego" oprogramowania jest uzyskanie zysku ze zbycia tych programow. Nabywca nielegalnego oprogramowania ponosi odpowiedzialnosc karna jako nabywca kradzionej rzeczy na mocy art. 293kk. ktory stosuje sie odpowiednio do programow komputerowych. W tym przypadku dzia³anie w celu osiêgniecia korzysci maj±tkowej zgodnie z literatur± przedmiotu polega tak na zwiêkszeniu aktywow jak i zmniejszeniu pasywow. Chodzi wiec to ze kupujemy plyte piracka z programem komputerowym za np. 20 zl badz tez pobieramy "za darmo" a nie w cenie jakiej zada osoba uprawniona do jego dystrybucji czyli np. 100 zl.
piractwo jest kradzieza wlasnosci intelektualnej
"W rozumieniu prawa karnego, kradzie¿ to zabór w celu przyw³aszczenia cudzej rzeczy ruchomej. Istot± zaboru jest wyjêcie cudzej rzeczy ruchomej spod w³adztwa osoby uprawnionej do niepodzielnego w³adania [dysponowania] t± rzecz±. Rzecz ruchoma to ka¿dy przedmiot o w³a¶ciwo¶ci materialnej, który daje siê przeliczyæ na pieni±dze.
Rzecz ruchoma ma jeszcze te w³a¶ciwo¶æ, ¿e mo¿na ja przenosiæ z miejsca na miejsce. Do rzeczy ruchomych zaliczane s± tak¿e pieni±dze i papiery warto¶ciowe. Przedmiotem kradzie¿y w rozumieniu kodeksu karnego nie mog± wiêc byæ nieruchomo¶ci, np. pole, dom, staw czy las. Je¿eli jednak okre¶lony przedmiot mo¿e zostaæ od nieruchomo¶ci od³±czony, to jego zabór w celu przyw³aszczenia stanowi kradzie¿. Mo¿na zatem ukra¶æ drzewo z lasu, okno po wymontowaniu, ziemniaki z pola czy ryby ze stawu.
Nie mo¿na ukra¶æ przedmiotów dobrowolnie porzuconych, albowiem takie porzucenie stanowi sposób wyzbycia siê prawa w³asno¶ci. Chwilowe pozostawienie bez dozoru rzeczy nie jest jednak jej porzuceniem. Nie jest te¿ porzuceniem rzeczy jej zapomnienie, np. w przedziale w poci±gu czy w sklepie. Tak¿e rzecz ukryta przez w³a¶ciciela w okre¶lonym miejscu, np. zakopana w ogrodzie w celu zabezpieczenia przed dostêpem obcych osób, nie jest mieniem porzuconym. Obowi±zuj±ce aktualnie przepisy uznaj± za kradzie¿ uzyskanie bez zgody uprawnionej cudzego programu komputerowego, je¿eli tylko nastêpuje to w celu osi±gniêcia korzy¶ci maj±tkowej. Uzyskanie mo¿e polegaæ na skopiowaniu tego programu albo na zabraniu no¶nika informacji z zawarto¶ci± cudzego programu. Kradzie¿± jest tak¿e bezprawne pobieranie energii [elektrycznej, cieplnej] oraz karty bankomatowej.
Kradzie¿ zaliczana jest do tzw. przestêpstw kierunkowych. Sprawca musi wiêc dzia³aæ w ¶ci¶le okre¶lonym celu. Tym celem jest przyw³aszczenie rzeczy cudzej, czyli postêpowanie z ni± tak, jakby by³o siê jej w³a¶cicielem. Zasady odpowiedzialno¶ci za kradzie¿ wymagaj± ponadto ustalenia, ¿e sprawca mia³ ¶wiadomo¶æ faktu, ¿e zabiera rzecz cudz±. Je¿eli rzecz stanowi wspó³w³asno¶æ dwu lub wiêcej osób, to zadysponowanie ni± przez jednego z nich bez zgody pozosta³ych jest kradzie¿±. Kradzie¿± jest te¿ zabranie rzeczy cudzej po to, ¿eby j± przekazaæ do dyspozycji innej osoby czy np. zniszczyæ. Do przypisania odpowiedzialno¶ci za kradzie¿ nie jest tym samym konieczne ustalenie, ¿e sprawca kierowa³ siê zamiarem osi±gniêcia korzy¶ci maj±tkowej dla siebie lub kogo¶ innego.
Je¿eli kto¶ znajduje siê legalnie w posiadaniu mienia stanowi±cego cudz± w³asno¶æ, a nastêpnie mienie to sobie przyw³aszcza, np. sprzedaj±c je, dopuszcza siê nie kradzie¿y ale przyw³aszczenia, które stanowi odrêbne od kradzie¿y przestêpstwo. Jednak zabieraj±c mienie pracodawcy i postêpuj±c z nim, jak ze swoim, pracownik dopuszcza siê kradzie¿y. Odpowiedzialno¶æ karna za kradzie¿ w istotnym stopniu uwarunkowana jest warto¶ci± skradzionego mienia. W przypadku, gdy warto¶æ ta nie przekracza kwoty 250 z³ czyn stanowi wykroczenie i podlega ¶ciganiu w trycie postêpowania w sprawach o wykroczenia. W takiej sytuacji sprawcy grozi kara aresztu od 5 do 30 dni, kara ograniczenia wolno¶ci 1 miesi±ca, wzglêdnie grzywna od 20 do 5 tys. z³otych. Sprawê rozpoznanie S±d Grodzki, a oskar¿ycielem z zasady jest Policja. W przypadku kradzie¿y mienia o warto¶ci przekraczaj±cej 250 z³ sprawca dopuszcza siê kradzie¿y w formie wystêpku. Czyn tego rodzaju w postaci podstawowej zagro¿ony jest kar± pozbawienia wolno¶ci od 3 miesiêcy do 5 lat [art.278. § 1 kk]. Je¿eli jednak okoliczno¶ci czynu nie s± szczególnie ra¿±ce mo¿na i przyj±æ, ¿e stanowi on wypadek mniejszej wagi sprawcy grozi kara kara pozbawienia wolno¶ci od 1 miesi±ca do 1 roku, kara ograniczenia wolno¶ci do 2 lat albo grzywna [ art. 278. § 2. kk]. Dobrowolne naprawienie szkody w ca³o¶ci przez zwrócenie rzeczy pokrzywdzonemu lub wyp³acenie odszkodowania umo¿liwia jednak s±dowi zastosowanie nadzwyczajnego z³agodzenia kary, a nawet odst±pienie od jej wymierzenia [art. 295. § 1 kk]. W przypadku natomiast dokonania kradzie¿y mienia znacznej warto¶ci lub kradzie¿y dobra o szczególnym znaczeniu dla kultury nale¿y siê liczyæ z mo¿liwo¶ci± orzeczenia przez s±d kary do 10 lat pozbawienia wolno¶ci [art.294 § 1 i 2 kk].
Szczególne [kwalifikowane] postacie kradzie¿y to w³amanie, rozbój, kradzie¿ rozbójnicza i wymuszenie. " -
www.zielona-gora.po.gov.pl/ciekawostki.php?idt=110
Pojêcie programu komputerowego. Zgodnie z definicj± podan± przez K.Golat, R.Golat jest to: "logicznie uporz±dkowany ci±g instrukcji, przeznaczony do uzyskania za po¶rednictwem sprzêtu komputerowego po¿±danego przez u¿ytkownika systemu informatycznego wyniku, który w wielu wypadkach sprowadza siê do otrzymania poszukiwanej informacji". Ochronie podlega ka¿dy program bez wzglêdu na warto¶æ, przeznaczenie i formê wyra¿enia.
Osob± uprawnion± w rozumieniu przepisu jest osoba posiadaj±ca do niego prawo w rozumieniu ustawy o Prawie Autorskim i Prawach Pokrewnych. Mo¿e to byæ twórca programu, a tak¿e w niektórych sytuacjach równie¿ pracodawca twórcy czy wydawca programu komputerowego.
Uzyskanie w tym przypadku oznacza skopiowanie programu. Oczywi¶cie nie ma znaczenia z jakiego ¼ród³a kopiujemy czy z CD-ROMu, dyskietki, czy z zasobów serwera. Skopiowanie do pamiêci RAM równie¿ jest uzyskaniem w rozumieniu tego przepisu.
Mam nadzieje ze nie jest to za trudne do zrozumienia